{:th}ตะลุยเชียงใหม่ 2 วัน 1 คืน!!!{:}{:en}Chiang Mai, Two days and One night!!{:}

{:th}

สวัสดีชาวบลูทุกคนครับ…
อาทิตย์ที่แล้วกระแดะอยากไปดมกลิ่นหมอกที่เชียงใหม่ ก็เลยหาข้อมูลตามเว็บไซต์ ว่าที่ไหนที่มันใกล้ตัวเมืองและกำลังเป็นที่นิยมที่สุด
ที่สำคัญ ไปแบบถูกๆ ยาจกนิดๆ ๕๕ เงินไม่ค่อยมีเว้ยยย > < เลยตีงบว่า ห้ามเกิน 2,500 บาท และก็แพลนกำหนดการกันคร่าวๆ ประมาณนี้

Day 1
– คุ้มเสือ
– บ้านโต้งหลวง กะเหรี่ยงคอยาว
– ม่อนม่วน
– โครงการหลวงหนองหอย
– สวนองุ่นเอเดน
– ม่อนแจ่ม
– น้ำตกตาดหมอก

Day 2
– บ้านม้งขุนช่างเคี่ยน
– อช.ดอยสุเทพดอยปุย
– บ้านม้งดอยปุย
– พระตำหนักพูพงค์ราชนิเวศ
– ดอยสุเทพ
– Buffet เสต็กปลาริมแม่น้ำปิง

Day 2 นี่ต้องตรบมือให้ชาวบลูเลย เพราะผมตั้งกระทู้คำถามไป ก็มีชาวบลูส่งแผนที่และแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวมาให้ผม ผมได้เอามาใช้ด้วยนะ ขอบคุณพี่อีกทีครับ ^_______^

เราจองตั๋วรถ ป.1 กทม. – เชียงใหม่ ในราคาใบละ 606 บาท ใช้เวลาเดินทางประมาณ 10 กว่าชั่วโมงครับ
ก่อนไปนี่ปัญหาเยอะมาก เกือบไม่ทันเวลาขึ้นรถ โชคดีที่ได้พี่ Taxi ขาโหดจอมแซงซ้ายย แม่มเอ้ย สุดตรีนขอบอก
ขับอะไรของพี่แกก็ไม่รู้ จากหลัง ม.รังสิตตอนรถติด ไปตรงท่ารถแถวฟิวเจอร์ ใช้เวลาแค่ 10 กว่านาที (OMG)
นี่ให้ tip พี่แกไปร้อยหนึ่งเลย… พร้อมคำชม ตั้งแต่ขึ้นรถ จนเก็บกระเป๋าออกจากรถพี่แก 5555555555

ในตั๋วบอกรถออก 21.00 น. กุนิมา 21.00 น.เลยคับ Backpack เต๊นท์ ocean pack ขาตั้งกล้อง กระเป๋ากล้อง ฯลฯ
นี่แบกๆ วิ่งๆ กันมา พอเข้ามาถึงข้างในชานชลา “โอ้วแม่เจ้า”  คนแบบเยอะสึส! เพราะเป็นวันออกพรรษา…

ให้ทาย รถมากี่โมง……???

Tik
Tok
Tik
Tok
Tik
Tok
Tik
Tok

กริ๊งงง…………………………. หมดเวลา

มาสี่ทุ่มครึ่ง………. โอ้วยยยย จะบ้าตาย.. ยืนรอนั่งรอจนเอ็นยึด นี่ถ้ามาช้ากว่านี่ 0.000012458 วินาที ผมว่าจะเดินกลับบ้านละ 555
แต่โชคดีที่รถมาพอดี

เช้าวันแรกของ Trip

8 โมงเช้าวันเสาร์ รถบัสมาจอดที่อาเขตแห่งที่ 3 ผมกับแฟนรีบลงจากรถและติดต่อโทรหาหัวหน้างาน และบอกว่าติดธุระ ๕๕๕๕๕ ขำหว่ะ
(อย่าลอกเลียนแบบนะครับ ไม่ดีเอามากๆ) จากนั้นก็โทรหาบริษัทเช่ารถมอเตอร์ไซต์ ตกลงราคากันได้ราคาคันต่อวัน ราคา 250 บาท
เช่า 2 วันจ่าย 500 พร้อมใช้ บัตรประชาชนเป็นหลักฐาน…

(เพิ่มเติมสำหรับเพื่อนๆที่อยากจะเช่ารถนะครับ มองเข้าหาด้านหน้าอาเขตแห่งที่ 3 มองไปทางขวามือ จะเจอ 7-eleven ร้านจะอยู่ติดๆ กับ 7
ชื่อร้าน Bikky นี่ link ข้อมูลร้านครับ http://www.bikkychiangmai.com/store/ )

หลังจากนั้นก็ซ้อนรถกันไปสองคนตามประสาวัยรุ่นคับ แว๊นซ์กระจาย จาก อาเขตไปแม่ริม และจากแม่ริมไปสถานที่ท่องเที่ยวที่แรก…

มาถึงละ “คุ้มเสือ” : ข้อมูลเพิ่มเติม http://www.tigerkingdom.com/

คุ้มเสือ เป็นคล้ายๆ สวนสัตว์เล็กๆ แต่เน้นเสือครับ เสือแม่มเชื่อง เชื่องมากๆ เชื่องเหมือนหมาที่บ้านเลย กลิ้งซะน่ารัก แต่พออ้าปากที
กุนี่ตัวสั่นตกใจกลัวทุกครั้ง ๕๕๕ (ตลกตัวเอง กลัวจริง ในใจก็นึก ถ้ากุมาเชียงใหม่ และกุมาตายที่นี้นะ โฮฮฮ เมิงซวยมาก ๕๕ )

เข้าไปข้างในก็จะมีพนักงานมาต้อนรับครับ บรรยากาศดีมาก มี water ball ให้เล่นด้วย แต่เราไม่สน เราสนเสือ เดินหน้ามุ่งตรง ไปดูราคา
package ค่า้เข้าไปดู โอ้ววว แม่…. เจ้า…. ราคาถูกที่สุดคือ 460 (เสือตัวใหญ่) ส่วนเสือตัวน้อยๆ น่ารักๆ ที่เหมือนแมวบ้านพวกเราแพงสึส!
ความคิดจะมาเที่ยวชิวๆ ยาจกๆ ของผม นั้นคือเลิกคิดไปเลย ๕๕๕

สุดท้าย ไหนๆ ก็แพลนมาไว้แล้ว ก็เลยยอมเสียสละ แกะเงินในถุงยามาคนละ 460 เพื่อเข้าไปเป็นตัวล่อ ให้เสือแดรกก เอ้ยย!!!
เข้าไปถ่ายรูปเล่นกับเสือนะครับแหม่….

ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ถ่ายๆ ลุ้นๆ กลัวมันกัด ๕๕๕

เป็นไงบ้าง คุ้มเสือเชียงใหม่ พอไหวป่าวทุกคน ขอเสียงหน่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย….

โอเค ไปกันต่อ…

พอเราเดินออกมาจากรังเสือ ฝนก็ดันตก ไม่ตกธรรมดานะ ตกมาจากฟ้า 5555 ก็เลยนั่งรอ

รอ
รอ
รอ
และรอ

ผ่านไปประมาณ  30  นาที ก็รอไม่ไหวแล้วววว กลัวเที่ยวไม่หมด เลยเอาเสื้อกันฝนที่เตรียมมาไว้ ใส่ขับตากฝนไปเลย
ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะ ขับรถเกาะตีนเขาไปเรื่อยๆ ทาง แม่ริม – สะเมิง ไปน้ำตกแม่สา….

“น้ำตกแม่สา”

น้ำตกแม่สาค่าเข้าอุทยาน คนละ 20 บาท บวกกับค่ารถอีก 20 บาท ชิวๆ มีตังค์จ่ายเฟร้ย อิอิ

เจ้าหน้าที่เตือนว่า ห้ามเล่นน้ำ น้ำหลาก ฝนตก ระวังด้วย นะครับ…
จากนั้นเราก็ขับรถเข้าไปในอุทยาน จอดรถ วางข้าวของที่เยอะมากไว้ข้างรถ
คิดเล่นๆ นะ Backpack ที่แบบยัดของแน่นเอี๊ยด กระเป๋ากล้อง กระเป๋าขาตั้งกล้อง เต๊นท์ Ocean Pack
หมวกกันน๊อคอีก 2 ใบ ให้ตายเถอะ จะจอดจะลงจะขึ้นแต่ละทีแม่ม ลำบากมากกกก
แต่ก็ต้องยอม เพราะงบน้อย T T

สาระกันหน่อย…

วนอุทยานน้ำตกแม่สา อยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย เป็นภูเขาสูงสลับซับซ้อนในแนวเทือกเขาถนนธงไชย ที่สืบเนื่องต่อจากเทือกเขาหิมาลัยความสูงของพื้นที่อยู่ระหว่าง 330-1,685 เมตรจากระดับน้ำทะเล

ลักษณะโครงสร้างทางธรณีวิทยาโดยทัวไปประกอบไปด้วยหินอัคนี (igneous rock) ชนิดที่สำคัญได้แก่ หินแกรนิต (granite) นอกจากนี้ยังมีหินชั้น (sedimentary rock) และหินแปร (metamorphic rock) ซึ่งในบริเวณน้ำตกแม่สาจะพบหินชนิดนี้มาก

หินไนส์(Gneiss) เป็นหินแปรซึ่งเป็นฐานรากของเทือกเขาส่วนที่เป็นดอยอินทนนท์และดอยปุย มีอายุประมาณ 570 ล้านปี มีลักษณะเด่นคือมีลายริ้วของแร่ที่มีสีเข้มและสีจางที่เกิดจากการแปรสภาพจากความร้อนและความกดดันมากหินชุดนี้ถูกหินแกรนิตที่มีอายุน้อยกว่าดันตัวโก่งขึ้นมาเป็นภูเขาบางบริเวณอาจพบหินที่ถูกบีบตัวจนมีลักษณะของริ้วคล้ายลูกตา

มาเรื่องของเรากันต่อ…

เราเดินเข้าไปในอุทยาน น้ำตกมี 10 ชั้น ไม่มั่นใจว่าเราไปถึงชั้นที่ 1 ยังก็ไม่รู้ เพราะแม่ม เหมือนไม่มีคนเลย แต่ดีนะ
ธรรมชาติสมบูรณ์มาก เดินไปลื่น เดินไปลื่น ตะไคร้น้ำเกาะเยอะมาก  เราเลยเน้นชมบรรยากาศด้านล่างแทน ๕๕๕
จริงๆ แล้ว กุขี้เกียจเดินขึ้นไปข้างบนเว้ย (ต้องขอโทษเพื่อนๆ จริงๆ เลยอดเอารูปน้ำตกสวยๆ มาให้ดูกันเอลย)

ก่อนออกจากอุทยาน ผมก็มี Passport Thailand ก็เลยให้พี่เจ้าหน้าที่ปั้มตราประทับให้ และขอข้อมูลเกี่ยวกับหมูบ้านกระเหรี่ยง
พี่เค้าแนะนำว่า ไม่ค่อย work เท่าไหร่ เพราะไม่ใช่กระเหรี่ยงแบบดังเดิม หรือแบบอยู่กันธรรมชาติ พี่เค้าบอกว่า เน้นธุรกิจมากกว่า
เหมือนเป็นเมืองจำลองมากกว่าที่จะเป็นเืมืองกระเหรี่ยงจริงๆ ผมสองคนหันหน้าก็ตกลงว่า ไม่น่าจะได้ไป ดูแล้วไม่ Work

แต่เหตุผลหลักที่ตัดสินใจให้ไม่ไปเด็ดขาดเลย รู้มั้ยอะไร???

Tik
Tok
Tik
Tok
Tik
Tok
Tik
Tok

อายยย สาสสสสสสสสสสส ค่าเข้า แม่งห้าร้อยยยยยยยยยยยยย ตกใจกับราคา
OK กุไม่เข้ากะดะ เด๋วไปแม่ฮ่องสอนแทน ๕๕๕

จากนั้นก็เดินทางต่อไป กลางฝนเหมือนเดิม คราวนี้ มุ่งหน้าไปที่ “ม่อนม่วน”

ทางเลาะตีนเขา แ่ม่ริม – สะเมิง เป็นทางที่ร่มลื่นมาก เน้นนะครับ ลื่นนนนน!!! 555 ต้องขับดีๆ เลยแหละ เพราะฝนตก
บวกกับธรรมชาติที่ยังสมบูรณ์ในหน้าฝนปนหนาว เราขับไปเรื่อยๆ ผ่านโค้งซ้ายยยย….  เอนตัวเข้าโค้งขวาาาาา….
หันหน้ามองข้างทางแล้วฟินจัง… แต่หนักตรงที่ว่า มันควรจะเป็นลมเย็นๆ บางๆ ตีเข้าหน้า แต่แมร่งง กลายเป็นเม็ดฝนแหลมๆ
ปักเข้าหน้าเป็นเม็ดๆ เลย     ๕๕๕ คงเข้าใจนะ ถ้าใครเคยขับรถตากฝน 55555

ก่อนมา เพื่อนๆ ให้ข้อมูลมาว่า “ถ้าเมิงไป เมิงห้ามพลาดร้านอาหารก่อนถึงม่อนแจ่ม ที่ชื่อ โปงแยง แอ่งดอย นะ”
เพื่อนเน้นมากว่า ต้องมา ไอ่เราขับไปเรื่อยๆ ก่อนถึงทางขึ้นม่อนแจ่ม 1 กิโล ก็เห็นป้ายร้านอยู่ทางซ้ายมือ ฝนก็หยุดตกพอดี
ฝากของและสัมภาระไว้หน้าป้อมยาม พร้อมเดินเข้าไปในร้านแบบตัวเปียกๆ

(ข้อมูลร้าน : http://www.pongyangangdoi.com/ )

พอเข้าไปแล้วแบบ เห้ยยย แมร่งงง น่าอยู่จังว่ะ คือมันเป็นรีสอร์ทบวกกับร้านอาหารครับเพื่อนๆ บรรยากาศติดน้ำตก เป็นป่าดิบที่ร่มรื่นมาก
(คราวนี่รื่นจริงๆ ไม่ลื่น) เข้าไปเรื่อย ๆ ก็จะเจอร้านอาหาร ที่วิวเป็นน้ำตกและป่าเขารอบข้าง โอ้วแม่เจ้าาาาาา…

คนแน่นมาก มีคนจองโต๊ะด้วย โฮฮฮ แสดงว่า ร้านนี้เ็ด็ดจริงๆ เราก็สั่งๆ แต่ระหว่างนั้น แฟนก็ทักขึ้นมาว่า
“เพื่อนบอกว่า มาร้านนี้ต้องกินเนื้อแดดเดียว” ผมก็ตอบไปว่า กินที่ไหนก็เหมือนกันแหละน๊าาาา….

หลังจากนั้นประมาณ 2 วินาที พนักงานก็ติดสตั้น!!! และรีบตอบกลับมาว่า
“ที่ นี่ ไ ม่ เ ห มื อ น ที่ อื่ น จ ริ ง ๆ น ะ ค่ ะ…. อ ร่ อ ย ม า ก จ ริ ง ๆ”
โอ๊ยหลอน กุก็พูดไปซะดังเลย ๕๕ ก็เลยๆ อะ สั่งมาๆๆ …

Confirm ว่าอร่อยมาก เนื้อนุ่มโคตรร รสชาติกลมกล่อม ส่วนอาหารอย่างอื่นก็อร่อย แต่ไม่ค่อยแปลกหูแปลกตาขนาดนั้น

จากนั้นก็เดินทางไปถึงทางขึ้นม่อนแจ่มแบ้ววววว เย่เย่เย่….

ระหว่าทางก็มีทั้งนักบิด นักปั่น นักวิ่ง ที่เกาะอยู่ระหว่างทาง
ตอนนี้ฝนหยุดและ ทางจะเริ่มเล็กลงเรื่อยๆ นะครับเพื่อนๆ แต่ธรรมชาติก็จะยิ่งสวยงามขึ้นเช่นกัน

รอบข้างส่วนใหญ่ก็จะเป็นแปลงพืชขั้นบันได ในความคิดผม มันสวยกว่าอุ้มผาง สวยกว่าภูทับเบิกซะอีก
นี่ความคิดส่วนตัวนะครับ คือมันใกล้เมือง แต่เที่ยวได้ง่ายๆ สะดวกสบาย ไม่ต้องเดินทางออกจากตัวเมืองไกลๆ

ไม่ไกล้ไม่ใกล้ ก่อนเข้าถึงตัวม่อนแจ่ม

“ม่อนม่วน”

ม่อนม่วนเป็นรีสอร์ทบวกกับร้านกาแฟนั่งชิวๆ วิวดีๆ
ร้านนี่สวยมากจริงๆ ยอมเลย นั่งได้ชิวๆ นานๆ หาอะไรมาทำเรื่อยๆได้ เราสั่งบราวนี่ร้อนๆ มานั่งทานคู่กับ โกโก้ปั่น
พร้อมด้วยวิว 200 องศา สวยๆ แบบนี้ครับ…

(ข้อมูลที่พัก อาหาร ม่อนม่วน : ข้อมูลเพิ่มเติม : http://www.baanmonmuan.com/ )

เราแวะที่ม่อนม่วนประมาณ 45 นาที ก็ต้องเดินทางต่อ เพราะคิดว่า จะเอาข้าวเอาของไปเก็บไว้ที่พัก
เราแบกเต้นท์มา ตอนแรกก็กะจะนอนเต๊นท์แบบชิวๆ แต่ฝนแมร่งก็ตกเอาตกเอา มันจะตกอะไรนักหนา
อยากรู้จิงๆ ใครปักตะไคร้ เมิงปักผิดท่ารึป่าววววววว 55555555555

ช่างมันๆ เปลี่ยนแพลนไปหารีสอร์ทพัก…
กุพักรีสอร์ทกะดะ อุตส่าต์จะพักแบบคนลุยๆ ยาจกๆ หน่อย นะครับ แหม่….

ใส่เสื้อกันฝนอีกครั้ง แล้วเดินทางต่อไปที่ “ม่อนแจ่ม”

>>>>”ม่อนแจ่ม”

สวัสดีม่อนแจ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!

ช่วงทางขึ้นม่อนแจ่ม จะเป็นทางลูกรังนะเพื่อนๆ ไม่ยาวมาก แต่ทางแคบ
เราขับมอไซต์ซ้อน 2 มีนเลยดูอันตรายหน่อย แต่พอขึ้นไปถึงยอดเท่านั้นแหละ

ฝนนี่เทลงมายังกะโกรธกุมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว มองทิวทัศน์อะไรไม่เห็นเลย
เห็นแค่ระยะห่างจากตัวประมาณ  ไม่เกิน 5 เมตร แต่เราก็ยังถ่ายรูปเล่นกัน ๕๕๕๕

เจ๊ไม่แค่ร์ค๊าาาาาาาาาาา…

อากาศเริ่มหนาวขึ้นทุกที บวกกับลมที่ตีพัดหน้าให้หน้าชา

ตัวสั่น เริ่มมีอาการไข้จะขึ้น เลยตัดสินใจขับลงไปข้างล่างเพื่อหาที่พักข้างล่างม่อนแจ่ม
ได้ที่พักราคาถูกนะครับ คืนละ 500 บาท นอนได้ 4 คน เป็นกระต๊อบเล็กๆ ยื่นออกไปจากตัวเขา
ชิวดี

เราฝากของไว้กับเจ้าของห้องพัก แล้วเราก็ขับรถเดินหน้าเข้าไปในตัวเืมืองเชียงใหม่….

เด็ดโคตรครับ ไปตัวเปียกๆ เลย แต่แปลก ขับลงไปแล้วฝนไม่ตก ๕๕๕ เหมือนจะตกแค่ข้างบน
ถือเป็นโชคดีไป

เราใช้เวลาประมาณ 45 – 60 นาที เดินทางไปสู่ ถนนคนเดินเชียงใหม่…

จะบอกว่า ถนนคนเดินที่นี่ยาวมาก เดินไม่จบครับ ยาวเกิน ไกลเกิน ส่วนใหญ่มีแต่ต่างชาติ
คนไทยน้อยมาก อาหารอร่อย ของถูก มีของแนว hand made เยอะเหมือนกัน

พี่ๆ คนตาบอด เล่นดนตรี

ผมสงสัยว่าเชียงใหม่มีทะเลหรอ ทำไมปลาหมึกขายถูกกว่า กทม. จัง ๕๕๕

ต้องขอโทษเพื่อนๆ ด้วย ที่ลืมเก็บภาพบรรยากาศของถนนคนเดินในมุมสวยๆ มาให้
เพราะตอนนั้นมัวแต่ดูข้าวของ จนไม่สนใจการเก็บภาพแล้ว..

เอาเป็นว่า มันชิวจริงๆ ครับ  ถ้าไป ต้องให้เวลากับที่นี่ซัก 2 ชั่วโมง เป็นอย่างต่ำ 55555

สุดท้าย สิ่งที่พลาดไม่ได้ถ้าไปเชียงใหม่ คือ “ข้าวซอย”

เวลา 3 ทุ่ม กำลังเดินๆ อยู่ ฝนเทลงมา  ๕๕ ห่างรากกกกกกกก 555
เรารีบสวมชุดเกราะ ๕๕ (เสื้อกันฝนนั้นแหล่ะ)  และก็ขับบ๊ายๆ ถนนคนเดิน ขึ้นไปม่อนแจ่ม
เพื่อไปพักผ่อน

ระหว่างทาง โคตรมืดเลย กลัวผีมาก แต่กลัวคนมากกว่า
พอกลับถึงที่พัก ด้วยความเหนื่อย เราก็สลบไป พร้อมกับบรรยากาศที่หนาวเหน็บ 10 องศากลางๆ

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

สวัสดีตอนเช้า กับวิวสวยๆ ที่ “ม่อนแจ่ม” ครับ

ผมตื่นนอนเพราะเสียงไก่ขัน แสงแดดบางๆ ลอดผ่านรูเล็กๆของหน้าต่างเข้ามาในห้อง
ผมลุกขึ้นมาพร้อมเปิดหน้าต่างออกไป มองวิวข้างนอก

พระเจ้า!!!

โอ็ว ไม่

โอ้วว

โอ้โน

โอ้โนโนโนะ

อย่างนี้ไม่ดี โอ้โนโนโนะ …. (ไอ่บ้า ไม่ใช่ neko jump)

แต่สิ่งที่ผมเห็นเป็นสิ่งนี้ครับ

มองออกผ่านนอกหน้าต่างไป มันทำให้ตาผมตื่นทันที และรู้สึกถึงความตื่นเต้น ที่จะได้เจอในอีกหนึ่งวันที่เหลือ 5555

ผมรีบปลุกแฟน ให้รีบล้างหน้าแปลงฟัน จากนั้นเราก็บิดรถขึ้นไปดูดอยม่อนแจ่มอีกครั้ง
เพื่อซ่อมเมื่อวานที่ฝนตก จากรีสอร์ทผมห่างจากม่อนแจ่ม 100 เมตรครับ ๕๕
จริงๆ จะเดินก็ได้ แต่ทางมันชัน ตอนเช้าออกแรงกลัวปวดอึ ๕๕๕๕๕๕๕๕

โอ้โหหหหหหหหหหหหหหหหหห ประเทศไทย นี่หรือที่เค้าเรียกว่า “ม่อนแจ่ม”

สาระกันหน่อย

ม่อมแจ่ม  ตั้งอยู่บนสันเขาบริเวณหมู่บ้านม้งหนองหอย อำเภอแม่ริม อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ประมาณ 40 นาที  เดิมที่บริเวณนี้ชาวบ้านเรียกว่ากิ่วเสือเป็นป่ารกร้าง ต่อมาชาวบ้านเข้ามาแผ้วถางและปลูกผิ่น จนในท้ายที่สุดโครงการหลวงมาขอซื้อพื้นที่เข้าโครงการหลวงหนองหอย   เมื่อเข้าเป็นส่วนหนึ่งของโครงการหลวง คุณแจ่ม-แจ่มจรัส สุชีวะ หลานตาของ ม.จ. ภีศเดช รัชนี ประธานมูลนิธิโครงการหลวง ได้เข้ามาพัฒนาและปรับปรุงบริเวณม่อนแจ่มให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวโดยเฉพาะในลักษณะของม่อนแจ่มแค้มปิ้งรีสอร์ท ซึ่งม่อนแจ่มเพิ่งจะเปิดตัวอย่างเป็นทางการ เมื่อเดือน พ.ย. 2552

ม่อนแจ่มมีอากาศเย็นสบายตลอดปี มีหมอกยามเช้า ช่วงที่เหมาะสำหรับท่องเที่ยวคือ เดือนตุลาคม -กุมภาพันธ์  มีจุดชมวิวสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ทิวภูเขาสลับกันไกลสุดลูกหูลูกตา อีกด้านเป็นแปลงปลูกพืชและไม้เมืองหนาวของโครงการหลวง
ยอดเขาทางทิศตะวันออกมีจุดชมวิวม่อนล่อง เหมาะสำหรับชมทิวทัศน์ของพื้นที่โครงการหลวง เป็นจุดชมทะเลหมอกบนหน้าผา มองเห็นทิวทัศน์ได้กว้างไกล ชมพรรณไม้และดอกไม้ป่า เส้นทางขึ้นไม่ได้ลาดยางหรือเทปูน เป็นทางดินลูกรัง ควรใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อ

ทางด้านทิศใต้เป็นไหล่เขามองลงไปจะเห็นหมู่บ้านม้งหนองหอยและพื้นที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหนองหอยโดยรอบ ซึ่งเป็นแปลงปลูกผักและวิจัยพืชผักเมืองหนาว เช่น อาติโช๊ค แปลงสมุนไพรเลมอนทาร์ม มิ้น คาร์โมมายด์ โรสแมรี่ ไม้ผล เช่น พลัม องุ่นไร้เมล็ด สตรอเบอรี่พันธุ์ 80 แปลงผักไฮโดรโพนิค การปลูกพืชโดยไม่ใช้ดิน เช่น โอ้คลีฟแดง และผักตระกูลสลัด มะเขือเทศดอยคำ ฯลฯ
บนม่อนแจ่มมีร้านอาหาร เปิดบริการเวลา 09.00 – 19.00 น. (ช่วง เดือน ส.ค.-ก.ย.) และ 09.00 – 21.00 น. (ช่วงเดือน ต.ค.-ก.พ.) ปรุงอาหารโดยใช้ผลิตผลท้องถิ่นที่ปลูกเอง
มีที่พักในลักษณะแคมปิ้ง รีสอร์ท เปิดให้บริการบนม่อนแจ่ม ราคา 700-2,000 บาท

สอบถามรายละเอียด และจองที่พักได้ที่
ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหนองหอย  ตำบลแม่แรม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
ฝ่ายประชาสัมธ์โครงการหลวง โทร.053 810 765 ต่อ 108
คุณนก หรือ คุณอัน โทร.081 806 3993
www.thairoyalprojecttour.com

ระหว่างถ่ายรูปเล่น ก็เจอกลุ่มน้องๆ ชาวม้ง
น้องๆ น่ารักมากครับ…

(ถ้าใครรู้จักผม หรือรู้จัก PALAPILII Thailand จะรู้ว่า ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบถ่ายทอดเรื่องราวการท่องเที่ยว เป็นรายการเล็กๆ รายการหนึ่งชื่อ PALAPILII Thailand ครับ ลองคลิ๊กเข้าไปชมข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ : https://www.facebook.com/PalapiliiThailand )

ผมสัมภาษณ์ถึงการใช้ชีวิตของน้องๆ ว่าอยู่กินกันอย่างไร สนุกมั้ย ชอบมั้ยที่ได้มาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นี้ บลาๆๆ

สนุกมาก ๕๕๕ ตอนถ่ายทำ คนมองเต็มเลย อายก็อาย แต่อยากได้ Scoop เด็ดๆ มาฝากลูกเพจครับ

หลักจากที่ถ่ายทำเสร็จ น้องๆ เค้าอยากดูตัวเองตอนอยู่ในกล้อง ผมก็เลยเปิดให้น้องๆ ดู

น้องๆ ยิ้มและหัวเราะ กับภาพการแสดงของตัวเอง ๕๕๕๕ น่ารักอะ อยากอยู่แบบนี้นานๆ

โอ้ยยยยยยยย หิวข้าวแบ้วววววววววววว

ที่ม่อนแจ่ม จะมีร้านอาหารอยู่ร้านเดียวเท่านั้น ที่คุณสามารถจะสั่งทานได้ ผมจำไม่ได้ว่าร้านอะไร
แม่แมร่างงงงงง อะหร่อยเหาะ มากๆ ของทุกอย่างมันหวาน มันสด มันโอ้ยยย สุดจะบรรยายเลยเพื่อนๆ

คือมันอยู่บนที่สูงแล้วของทุกอย่างมันสดเองแบบไม่ต้องแช่เย็นอะครับ ผมสั่งมา 3 อย่าง ก็กินกันจนอิ่ม
พร้อมกับบรรยากาศสวยๆ ของม่อนแจ่ม ฟินเลยแหละ

นี่ๆ เอาตัวอย่างอาหารมาให้หิวกันเล่นๆ นะ ๕๕๕๕

หลังจากที่แด๊กข้าวกันเสร็จ ก็แวะดูตลาดเช้าหน้าม่อนแจ่ม
ส่วนใหญ่จะเป็นผักผลไ้ม้ และเสื้อผ้าครับ ผมไม่ค่อยได้ใส่ใจเท่าไหร่
แต่ก็อยากช่วยชาวบ้านนะครับ เลยซื้อมันปิ้งกินกันเล่นๆ อุ่นๆ ดี ๕๕

ที่ม่อนแจ่มจะมีเครื่องเล่นพื้นบ้านให้เล่นกันครับ  ครั้งละเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ไม่น่าจะแพง
เป็นรถที่ทำจกาไม้ และปล่อยลงมาจากเนินเขา ให้เราควบคุมเอง ๕๕๕
น่าสนุกใช่มั้ยหล่ะ

เวลาเลี้ยซ้ายให้ดันขาขวา เวลาเลี้ยวขวาให้ดันขาซ้าย ส่วนเวลาจะเบรค ก็ดึงกระปุกเกียร์ข้างหน้า
ดันเข้าหาตัวเหมือนเบรคมือรถทั่วไปครับ

เราไม่ได้เล่น แต่ดูคนอื่นเล่นก็สนุกแล้ว ๕๕๕๕

จากนั้นไม่รอช้า กลัวเสียเวลาช่วงเช้า ขับไปม่อนอิงดาวครับเพื่อนๆ ไปชมแปลงผักที่ชาวไร่เค้าปลูกกัน
เป็นขั้นบันได สวยงามมากเบยยย ไม่อยากจะอวดดด ๕๕๕๕

ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรมาก มีแต่รูปเอามาให้ดูเด้อคับ เด้อออ

ตอนเช้าเราตระเวณเที่ยวทั้งแถวของม่อนแจ่มเลย ๕๕๕

และแล้วฝนก็ตก T T แต่ไม่แคร์ค๊าาาาาาาา ใส่เสื้อกันฝนและลุยต่อ ๕๕๕

ไปชมสวนองุ่นเอเดิน : อันนี้องุ่นยังไม่ออกผล เลยไม่ได้เข้าไปเก็บภาพ
ชมโครงการหลวงหนอยหอย : อันนี้ก็จะเป็นพวกงานวิจัยพืชอะครับเพื่อนๆ อยู่แถบๆ เดียวกันเลย

หลังจากที่ขับรถตากฝน ก็ขับกลับเข้าที่พัก และอัพรูปจ้าาาาาาาาาาา ๕๕๕
กลัวเค้าไม่รู้ว่ามา “ม่อนเจ่ม”

เรารอได้ 40 กว่านาที เพราะชาร์ตแบตทิ้งไว้ และรอให้ฝนหยุดตก

จากนั้น ก็ Check out เก็บข้าวของ และเดินทางต่อเข้าเมืองไปชม “ดอยสุเทพ”

มาถึงตรงนี้แล้ว ถ้าเพื่อนๆชอบบทความนี้โหวตให้คะแนนเราด้วยน๊าาา ๕๕
และนี่ สำหรับเพื่อนๆ ที่จะสอบถาม plan เที่ยวของเรา ก็ไปที่นี่ได้เลย https://www.facebook.com/PalapiliiThailand

ผมเอาของมาฝากไว้กับน้องที่รู้จักใน มช.ครับ และเราก็ขับรถเล่นใน มอซักพัก ไปอ่างแก้วด้วย ๕๕

ระหว่างทางจาก มช. ขึ้นดอยสุเทพ ระยะทางประมาณ 10 กว่ากิโล
จะบอกว่า ขับโคตรมันส์เลย ทิ้งโค้งยังกะ rossi แหนะ ๕๕๕๕
ดีที่ไม่แหกโค้ง เอาแผลมาโชว์

ขับมาได้ครึ่งทางจะมีจุดชมวิวมุมเล็กๆ ให้พวกแมงเม้าบินเข้ากองไฟกันไปก่อน
ประมาณว่า ตื่นเต้นไง เห็นอะไรก็จอดลงไปดู ๕๕๕๕

ผ่านไป 15 นาที เราก็ถึงดอยสุเทพแบ้วววววววววว เย่เย่เย่ แต่….

ยังไม่เข้าไปเฟร้ยยยย จะไปดอยปุย ไปพระตำหนัก และก็หมู่บ้านช่างเคี่ยนก่อน
ยิ่งขับขึ้นไปข้างบนยิ่งหนาววว ขอบอกเลยว่าอากาศดีมากๆ
บนดอยปุยทางจะเล็กลงเรื่อยๆ แนะนำว่า ถ้ายังมีแรง ให้ไปมอไซต์ดีกว่า
เพราะถ้ารถยนต์ เกรงว่าจะลำบาก
ทางคล้ายๆ จะสำหรับให้รถคันเดียวไปได้ ๕๕๕๕

แต่รู้มั้ย อะไรที่ มากๆๆ

พอจะลงไปดอยปุยอ่ะ น้ำมันเตือนจะหมด ก็คิดว่าเอาไงดี สรุปเลยต้องขับกลับ
ทั้งๆ ที่อีกไม่กี่อึดใจก็จะได้ไปบ้านม้งดอยปุยแล้ว  แต่ไม่อยากเสี่ยง เพราะว่าจองตั๋วกลับแล้ว
เลยตัดสินใจขับกลับ

ระหว่างทาง ปวดฉี่มาก จอดฉี่แป๊ป

และแล้วก็มาถึง “ดอยสุเทพ” คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ

ระหว่างทางขึ้น มีของขายเต็มไปเบิดเบยยย ทั้งสร้อย คอ กำไร เครื่องเงิน ของกิน บลาๆๆๆ

เยอะแยๆๆๆๆๆ > <

ปะ!!!     ถึงเวลาขึ้นไปชมความงามของดอยสุเทพกันแล้ว
>>>>>>>>>>.
>>>>>>>>>>>
>>>>>>>>>
>>>>>>
>>>>>
>>>>
.
>>

คลิปมาแล้วนะครับเพื่อนๆ

http://www.youtube.com/watch?v=2-nau62e3jE&feature=youtu.be

เด๋วจะมารีวิวต่อช่วงขึ้นดอยสุเทพแน่นอนครับ รอซักพัก

มาถึงตอนสุดท้ายกันแล้ววววววววว

สถานที่สุดท้ายที่เราจะพาพวกคุณไปศึกษาประวัติศาสตร์ และร่วมเคารพสักการะ นั้นก็คือ วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร

สำหรับผม ผมเคยมาที่นี่แล้วหล่ะ ครั้งนี้คือครั้งที่ 2 แต่ครั้งแรกที่มา มาแบบไม่ได้ตั้งใจ มาครั้งนี้เตรียมข้อมูลไปอย่างดี
อยากให้เพื่อนๆ ตั้งใจอ่านข้อความหลังจากนี้นะครับ แล้วคุณจะนับถือพระธาตุดอยสุเทพ อย่างที่ผมนับถือ

วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร (คำเมือง: LN-Wat Phra That Doi Suthep.png) เป็นพระอารามหลวง ชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร ตั้งอยู่บนยอด ดอยสุเทพ เป็นหนึ่งในวัดที่มีความสำคัญมากที่สุดของจังหวัดเชียงใหม่ ในวัดมีเจดีย์ทรงเชียงแสน ฐานสูงย่อมุมระฆังทรงแปดเหลี่ยมปิดด้วยทองจังโก 2 ชั้น ลานเจดีย์เป็นจุดชมทิวทัศน์เมืองเชียงใหม่ ทางขึ้นเป็นบันไดนาคเจ็ดเศียรก่อปูน วัดพระธาตุดอยสุเทพเป็นวัดสำคัญในจังหวัดเชียงใหม่ ก่อสร้างตามแบบศิลปะล้านนา

วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 1929 ในสมัยพญากือนา กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่งอาณาจักรล้านนา ราชวงศ์มังราย พระองค์ทรงได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุองค์ใหญ่ ที่ได้ทรงเก็บไว้สักการบูชาส่วนพระองค์ถึง 13 ปี มาบรรจุไว้ที่นี่ ด้วยการทรงอธิษฐานเสี่ยงช้างมงคลเพื่อเสี่ยงทายสถานที่ประดิษฐาน พอช้างมงคลเดินมาถึงยอดดอยสุเทพ มันก็ร้องสามครั้ง พร้อมกับทำทักษิณาวัตรสามรอบ แล้วล้มลง พระองค์จึงโปรดเกล้าฯให้ขุดดินลึก 8 ศอก กว้าง 6 วา 3 ศอก หาแท่นหินใหญ่ 6 แท่น มาวางเป็นรูปหีบใหญ่ในหลุม แล้วอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุลงประดิษฐานไว้

จากนั้นถมด้วยหิน แล้วก่อพระเจดีย์สูง 5 วา ครอบบนนั้น ด้วยเหตุนี้จึงห้ามพุทธศาสนิกชนที่ไปนมัสการสวมรองเท้าใน บริเวณพระธาตุ และมิให้สตรีเข้าไปบริเวณนั้น ในปี พ.ศ. 2081 สมัยพระเมืองเกษเกล้า กษัตริย์องค์ที่ 12 ได้โปรดฯให้เสริมพระเจดีย์ให้สูงกว่าเดิม เป็นกว้าง 6 วา สูง 11 ศอก พร้อมทั้งให้ช่างนำทองคำทำเป็นรูปดอกบัวทองใส่บนยอดเจดีย์ และต่อมาเจ้าท้าวทรายคำ ราชโอรสได้ทรงให้ตีทองคำเป็นแผ่นติดที่พระบรมธาตุ

นี่เป็นไม้แกระสลักเรื่องราวความเป็นมาของวัดฯ

ในปี พ.ศ. 2100 พระมหาญาณมงคลโพธิ์ วัดอโศการาม เมืองลำพูนได้สร้างบันไดนาคหลวงทั้ง 2 ข้าง เพื่อให้ประชาชนขึ้นไปสักการะได้สะดวกขึ้น และกระทั่งถึงสมัยครูบาศรีวิชัย ท่านได้สร้างถนนขึ้นไป โดยถนนที่สร้างนี้มีความยาวถึง 11.53 กิโลเมตร

เป็นไงกันบ้างครับ ผมเชื่อว่าหลายคนเพิ่งมารู้เรือ่งราวของวัดพระบรมธาตุดอยสุเทพจาก รีวิวชิ้นนี้ครับ ๕๕
จริงๆ ถ้าผมไม่ทำรีวิวผมก็ไม่รู้หรอก ๕๕ เรารู้พร้อมกันครับ

ระหว่างที่ชมวัด เราก็ทำบุญตามประสานักท่องเที่ยว และก็อธิษฐานให้ผมและผู้ที่ติดตามมาถึงหน้านี้มีความสุข เดินทางปลอดภัยกันทุกคนครับ
ไว้เจอกันใหม่รีวิวหน้านะครับ

ถ้าคิดถึงมาเจอกันที่นี่เลย : https://www.facebook.com/PalapiliiThailand

{:}{:en}

Reviewed by : https://www.facebook.com/PalapiliiThailand

Last week I wanted to breathe in the mist at Chiangmai, therefore I so did a research for the travel information about the place that located near Chiang Mai town and the most popular attraction at this moment as well. Moreover, the most important, it has to be a low budget trip as I don’t have much money LOL. I have set a travel budget to spend no more than 2,500 bath and roughly plan travel itinerary as:

Day 1:

– Khum Sue (Tiger Kingdom)

– Baan Tong Luang Village, long neck hill tribe (Karen)

– Mon Muan

– Nong Hoi Royal Project

– Eden Grape Farm

– Mon Jam

 

Day 2

– Baan Khun Chang Kian (Hmong tribe)

– Doi Suthep – Pui National Park

– Baan Hmong, Doi Pui

– Phu Phing Palace

– Doi Suthep

– Fish Steak Buffet at Ping Riverside

For Day 2 plan, I have to give credit to Blueplanet room (Pantip.com) friends as I had set a topic to ask for the information and they send me the map and suggest the attractions which are very useful. Thank you everyone again. ^_______^

What do you think about my plan? Does it look cool? Hahaha. Let’s see if it works or not. Now let’s go!!

We reserve the first class air-conditioned bus, Bangkok – Chiangmai route; the ticket costs 606 baht per person and takes around 10 hours to the destination.

There are many problems before we start the trip. First, we almost miss the bus but luckily, I find the taxi driver who is so good at driving; he drives such speedy that it takes only 10 minutes from Rangsit University to Future Park Rangsit bus station during the traffic jam period, OMG!! I give him 100 baht for a tip and compliment him all the way Hahahahaha.

 

The departure time indicated in the bus ticket is 9.00pm and I arrive at the bus station precisely at 09.00pm sharp. I backpack a tent, an ocean pack, a camera stand, a camera bag and so many more. And I hurriedly run into the bus terminal. OMG!!! There are massive people here as today is Wan Ok Phansa (The final day of the Vassa).

Let’s guess what time does the bus arrive???

Tik

Tok

Tik

Tok

Tik

Tok

Tik

Tok

 

Ding Dong…………………………. Time’s up!

The bus arrive at 10.00pm!!!!!!!……………..Oh! Common!!…………..I wait for such a long time that I have a ligament. If the bus comes even later than 0.000012458 seconds, I think I will walk back home by then Hahahaha.

But luckily the bus comes in time.

We put our bags in the bus and sleep all the way long as we are tired.

Our first morning of the trip

On Saturday, 8’o clock in the morning, the bus stop at Chiang Mai bus station number 3. Me and my girlfriend get off in hurry and contact our boss saying we will absent for today as we both are busy Hahahaha, it is very funny indeed (Please do not copy us, it is not good at all). After that we call motorcycle rental company to negotiate the rental cost. After bargain, it costs 250 baht per day, we rent 500 baht for 2 days, the motorcycle is ready for pick up and we need to use ID card for evidence.

(For more information about the car rental, you can find the car rental shop located at the right hand side of Chiang Mai bus station number 3, next to 7-11 shop. The car rental shop called “Bikky”, and this is their websitehttp://www.bikkychiangmai.com/store/)

After that we ride from bus station to Mae Rim and from Mae Rim to our first attraction……..”Khum Sue”: Please visit the link for more information http://www.tigerkingdom.com/

Khum Sue is like a small size zoo but focus on tigers. The tiger here is so tame just like the dog back home. it rolls on the ground seems very adorable but when it opens its mouth….. ….I am always trembling and scared Hahahaha (I am amused at myself, I feel so frighten that I think if I die here in Chiang Mai, it must be my very bad luck Ha ha ha). There are staffs greeting us when we get inside, the atmosphere is nice and there is a water ball as well. But we are not interested in that, we are just interested in the tiger. We walk straight to check the price of the entrance package. O..M..G!! The cheapest price is 460 for the adult tiger, as for the price for the adorable tiger baby which seems like the house cat is very expensive! My low budget plan is over Hahahaha.

At last, since we already planned, so we agree to open our little pocket and pay 460 baht each. We entry to the tiger cage for sending ourselves as its meal. Noooooo! We just take some photos with the tiger that’s all.

It is nothing more here, take photos and feel frightened at the same time Hahaha.

My own friend, long time no see Hahaha.

Very awesome. > <

How are you my friend? Long time no see now, hope that you are doing well.

Let’s take photo together for keeping as our memento.

Ps. My friend, why don’t you look at the camera?

They seems sleepy Hahahahaa.

How about Khum Sue, Chiang Mai? Do you think it worth going there?

Please make some comments.

Ok. Then let’s continue……..

When we walk out from the tiger house, the rain starts to fall hard Hahahaha

Therefore, we just have to wait.

Wait

Wait

Wait

And wait…………

It is already 30 minutes now, and we cannot wait any longer as we afraid that we cannot finish our travel plan. Therefore, we put on the rain coat and ride out in the rain and it somehow gives us the different feeling. We drive continually along the foothills on Mae Rim – Samoeng route to Mae Sa waterfall.

“Mae Sa Waterfall”

It costs 20 baht each for the entrance ticket and another 20 baht for the car entry cost. Quiet cheap actually, this time we have money to pay. Ei ei ei.

The officer warns us not to play in the water, as it is raining and there is water flood so we need to be more careful.

And then we ride into the park, park our motorcycle and leave our bags beside.

I think that carry the bag which is stuffed by many things; camera bag, camera stand bag, tent, ocean pack and two helmets like this. Oh My!, it is very troublesome to get on, get off or stop the motorcycle. However, we need to do that, as our budget is restricted. T T

Useful Information

Mae Sa Waterfall Botanical Park is located in Doi Suthep – Pui National Park area, it has the mountainous landscape and it is part of Thanon Thong Chai Range which is continue from Himalaya Range. The height of the area is between 330-1685 meters from the sea level.

The geological structure characteristic generally combines with the important type of igneous rock, which are the granite rock. Besides there are also sedimentary rock and metamorphic rock which we can find a lot of them in Mae Sa Waterfall.

Gneiss rock is one type of metamorphic rock which is the foundation of Doi Inthanon and Doi Pui range. It has approximately 570 millions years of age. The dominant characteristic of Gneiss rock is the gneissic banding which characterized by alternating darker and lighter colored bands and is developed under high temperature and pressure conditions. Gneiss rock is pushed up and raised to be the mountain by the younger age of granite rock. Sometimes we can find pressed Gneiss rock in the layer shape which seems like the eye shape.

Let’s get back to our story……

We walk into the park, the waterfall has 10 levels. I’m not sure that whether we have already arrived at the level one of the waterfall or not as there is no one there and there is the abundant nature with lots of moss so we walk and slip. Therefore we just focus on watching the atmosphere at the ground floor instead. Ha ha ha.

Actually, I am kind of lazy to climb up (I must apologize that I do not have any photo of the beautiful waterfall to show to everyone)

Before I go out from the park, I ask the officer for the Karen tribe village information.

He suggests that it is not worth going there as they are not many original Karen people anymore. He says that the village is kind of focus on the business nowadays, it seems like the model city more than the real Karen city. And we all agree that we will not go there as it sounds not interesting.

Do you know? What is the real reason why we decided not to go?
Tik

Tok

Tik

Tok

Tik

Tok

Tik

Tok

Alright, it’s because that the entrance ticket costs 500 baht each and we feel so surprised with the price so we won’t go there anymore. We will go to Mae Hong Son later instead. Hahahaha.

And then we continue our journey in the rain again, this time we go straight to “Mon Muan”, the foothill way on Mae Rim – Samoeng route is very slippery that we need to ride carefully. It is because of the rain and the abundant nature that making the road more slippery. We continue to ride, take left turn………and lean to the right turn……As we face to the roadside, it feels awesome….But the bad thing is that it should be the cool wind that flows to our face not the hard big raindrops that hit our face like this Hahaha. You might feel us if you use to ride in the rain like us Hahahaha.

Before we came here, my friend told me that “if you come here, you could not miss one restaurant which is located before Mon Jam, named “Pong Yang Ang Doi”. My friend emphasized me to go there. I continually ride and then about one kilometer before the ascent way to Mon jam, I see the restaurant sign on the left side and the rain also stopped now. We leave our bags at the guard room and then walk into the restaurant with our wet clothes.

(the restaurant information : http://www.pongyangangdoi.com/ )

When we walk inside, Wow! it is so livable here. They are the combination of the resort and the restaurant which located next to the waterfall, the evergreen forest is so shady and pleasant. The restaurant has the waterfall view and is surrounded by the forest, Oh God!.

It is crowded inside, there are also reserved table Ohhhh! This is shown that this restaurant is really great. By the time I order some food, my girlfriend tells me that “Our friend said that the recommended dish of this restaurant is Nua Dad Daew (Thai Beef Jerky)” , and I tell her back that “it tastes the same as other place”

After only 2 seconds the staff quickly replies back that “The taste is definitely not like other place, it is really tasty”

Oh!! Ha ha ha. Finally I order it.

I confirm that it is very tasty; the meat is so tender, delicious. The other dish is also tasty but not much different.

After that we continue to ride to Mon Jam, Yeah!

There are biker, cycler, runner along the way.
The rain stops now and the road way get narrower but the nature is more beautiful.

Most of the surroundings are the terrace plant fields. In my opinion, this place is more beautiful than Aum Phang or Phu Thup Buek.

This is just my opinion; I think this place is more convenient to travel as it is located near the town and no need to take a long journey away from the town as well.

I suggest that riding the motorcycle is more convenient than driving the car as road will get narrower. However, If you are not good at riding motorcycle, you can drive the car, but you will not get a real feeling and moreover, it is the red clay gravel way before the road to Mon Jam.

“Mon Muan”

Mon Muan is a resort and the coffee shop where you can sit down and relax. The coffee shop is really adorable; you can sit and relax for a long time. We order Hot Brownie and Blended Cocoa and watch a fascinating 200 degrees view.

Hot Brownie.

The weather is around 20 Celsius, feels so chill Hahahaha.

You can relax all day long here.

(The accommodation information, Mon Muan: more information: http://www.baanmonmuan.com/)

We visit Mon Muan around 45 minutes and then we have to continue our journey. I think that we should keep our bags at the accommodation first. Actually, we also carry tent with us as I have planned to sleep in tent but the rain is falling so I need to change my plan to stay in resort instead.

It’s alright I can stay in resort; I just would like to save the money, that’s all. Hahaha

 

we put on the rain coat again and continue our journey to “Mon Jam”

Sawasdee “Mon Jam”!!!

During the way up to Mon Jam, some parts are the gravel way, not too long but narrow.

We ride motorcycle so it seems a bit dangerous but when we just arrive at the top of mountain.
The rain is falling down like it is angry me for decades, I cannot see any scenery, and we can see only less than 5 meters distance view. However, we still have fun taking photos. Hahahaha.

Raining…………….We really don’t care…….

It is getting colder and the wind blows to my face make me feel numb.

I begin to tremble and seem to catch a cold, so I decide to ride down to find the accommodation in the below area.

I get the cheap accommodation costs 500 baht for 4 people. It is a small hut outstretched from the mountain. Life is awesome!!!!

We leave our bags to the owner, and then we ride straight into Chiang Mai city.

It is cool as we ride with our soak bodies, but it is so strange that there is no rain below Hahaha. It is raining just only at the top of the mountain. We are so lucky for that.

It takes us around 45-60 minutes to Chiang Mai walking street.

I would say that walking street here has a very long way that we cannot walk till the end; it is kind of far. Most of the tourists are foreigners, only a few of Thai people here. The food is tasty and there are many trendy hand made things for sell.

A blind man plays the music.

I am wonder, does Chiang Mai close to the sea? Why the squid here is cheaper than those selling in Bangkok? Hahaha.

I am sorry that I did not take photo of the walking street in the beautiful aspect for everyone.

As that time I am busy with looking at the stuff that I do not care to take any photo.

This place is really interesting, If you come here, you should prepare the time to walk at least 2 hours Hahahaha.

The dish that cannot miss out if come to Chiang Mai is “Khao Soi” (Northern Thai Coconut Curry Noodle”

It is 09.00pm now. While we are walking at the walking street, the rain falls down again Hahaha.

We hurriedly put on our armors Hahaha (it is our raincoat actually) and leave walking street to Mon Jam for taking some rest.

On the way, it is so dark that I feel scare of the ghost but I think people are more scary.

When we arrived at our hut, we are so tired that we just quickly fall to sleep with the cool weather around 10 Celsius.

10

 

9

 

8

 

7

 

6

 

5

 

4

 

3

 

2

 

1

Good morning with the astonishing view at “Mon Jam”, I wake up as I hear the sound of cock crowing. The soft sunlight shines into the room through the small hole of the window.
Oh My God!!!

Oh Wow……

Ohhhhh

Oh Wow….

Wow wow wow……

This is the morning atmosphere that I have seen.

Looking out through the window, the stunning view makes my eyes fully open and I feel excited that tomorrow I will see this view again as well Hahaha.

I rush to wake my girlfriend up to take a shower, and then we ride up to Mon Jam again for making up to yesterday that we have not spent the time at Mon Jam.

The resort where I stayed is away from Mon Jam only 100 meters Hahaha.
Actually it is kind of near, we even can walk there but there is a steep way and I am worried that if I take much exercise in the morning, I might feel like to go to toilet. Hahahaha.

Oh Wowwwwwwwwwwww!!! This is it! The place where we called “Mon Jam”

Mon Jam information

Mon Jam is located at the ridge of the mountain in the area of Hmong Non Hoi Village, Mae Rim district, it is 40 minutes away from Chiang Mai city. The local people originally called this place “Giu Sue” and it is an uncultivated forest. Later, the local people use this place to grow opium poppies, but after that the Royal Project Foundation bought this land for Nong Hoi Royal Project.

As this land is part of the Royal Project, granddaughter of His Serene Highness Pheesadech Rachanee; Khun Jam, Jamcharas Sucheewa, the chairman of the Royal Project Foundation has developed and improved the area of Mon Jam to become the tourist attraction in the kind of Mon Jam camping resort. Mon Jam had just been officially opened as the tourist attraction in November 2009.

The weather is cool at Mon Jam all year long and there is also the mist in the morning. The suitable period for travelling is between October-February. There is the view point that you can watch the scenery of the mountains range far away and on the other side is the field for growing the winter plants of the Royal Project.

There is Mon Long viewpoint located at east side hilltop, it is suitable to watch the scenery of Royal Project area and it is the sea mist viewpoint on the cliff as well. You could see the scenery in widespread view; watching many species of trees and wild flowers. The ascent way did not pave with asphalt or cover with cement; it is just the gravel way so you should drive the car here.

Below the hillside on the south located Hmong Noi Hoi village and the area of Nong Hoi Royal Project Development Center which are vegetable fields and winter plants researching fields; the winter plants such as Artichoke, Lemon Thyme Herb, Mint, Chamomile, Rosemary and fruits: Plum, Seedless Grape, Strawberry specie 80 and there is also Hydroponic Vegetable Plot which growing plants without soil such as Red Oak Leaf Lettuce and Salad vegetables such as Doi Khum tomato and more.

There is the restaurant on Mon Jam, opens the service between 09.00am-07.00pm(August – November period) and 09.00am-09.00pm (October – February period). The restaurant cooks the food by using the local products that are planted here.

There are also accommodation such as camps and resorts around 700-2000baht.

Detailed information inquiry and accommodation reservation at:

Nong Hoi Royal Project Development Center, Mae Ram sub-district, Mae Rim district, Chiang Mai province.

The Royal Project Public Relations Department, Tel. 053810765 ext. 108

Khun Nok or Khun Un, Tel. 0818063993
www.thairoyalprojecttour.com

During we have fun taking photos; we meet with the group of Hmong kids.

They are super cute.

(For those who know me or PALAPILII Thailand would know that I am one person who loves to transmit the travelling story through a small program named PALAPILII Thailand. For more information you can click the link here https://www.facebook.com/PalapiliiThailand)

I interview them about their way of life; how do they live?; Are they enjoying it?; Do they like to settle at this place? Blah Blah Blah.

We are having fun while we record the program Hahaha. There are many people looking at us, I feel a bit embarrassing but it is alright as I would like to do a great scoop for our fan page.

After finish recording, these kids would like to see themselves when they are in the camera, so I open the record for them to watch.

They smile and laugh with their acting scene HaHaHa, they are so cute; I just would like to be in this place for a long time.

 

Uhhhhhhhhhh!!! I am hungry now.

There is only one restaurant at Mon Jam where you can order food, but I already forget the name of the restaurant.

The food is really tasty; everything is fresh and sweet, Oh! It is beyond words.

As everything here has been planted on the mountain, so all vegetables and fruits are naturally fresh that you don’t have to freeze them in refrigerator. I order 3 dishes of food, and we are already full. Having meal in the beautiful scenery of Mon Jam, It is very great.

These pictures of foods are very tempting and mouthwatering. Hahaha.

It is Pork Bone Soup with Vegetable, I don’t know what is this vegetable called because It is named in Hmong language and its taste sour and sweet. Eating some warm soup among the cool weather like this, it’s so awesome.

This dish is Stir Fried Sea Bass with…….something. I already forgot the name but it is very tasty.

And the last dish, I love the most is “Stir Fried Chayote”, very yummy.

After finished eating, we take a visit to Mon Jam morning market.

Most of the things are vegetable, fruit and clothes, I don’t have much interesting in these things.

Anyhow, I would like to support the local people, so I just buy some Roasted Cassava for snack.

There is local plaything at Mon Jam available for playing, I don’t know how much does it cost per round but it does not look expensive.

It is a car made by wood and let it slide from the hill. The riders have to handle it by themselves Ha ha ha ha.

Seems fun isn’t it?

When you would like to turn right, just push your right leg; turn left, push left leg; as for braking, you just push gearbox at the front.

Pushing it toward yourself same as general handbrake.

We didn’t play it; just only saw other people play, we also feel amuse Hahahaha

Not to waste anymore time, we afraid that we will waste our time during morining, so we ride to Mon Ing Dao to watch the vegetable field that the farmer have planted.

It is the terraced field and it looks gorgeous, I am not too exaggerated Ha ha ha.

There is nothing much here, but there are pictures to show.

We go around all the attraction in Mon Jam in the morning. Ha ha ha.

And the rain falls down again but we don’t care, we just put on our raincoat and continue on our journey Ha ha ha.

We go to Eden Grape Farm, but the grape had not yet grown so we don’t take any photo.

We also visit the Royal Project Nong Hoi, they do the research for plants here.

We ride in the rain back to our accommodation and we afraid that everyone might not know that we are travelling in Mon Jam so we need to post our photos to social media first Ha ha ha ha.
We wait for more than 40 minutes as we have to wait for the rain to stop and fully charge our battery.

And then we pack our bags and check out from the accommodation. Then we continue our journey to “Doi Suthep”

Everyone who like this review, please vote for us Hahaha.

You can visit this link for more inquiry about our travel plan: https://www.facebook.com/PalapiliiThailand

We leave our bags at our friend in Chiang Mai University and then we ride around the university for a while, we even have a chance to go to Ang Gaew as well. Hahahaha

The distance between Chiang Mai University to Doi Suthep is approximately 10 kilometers.
We had a blast riding bicycle. We ride as we are Rossi Hahaha. Luckily we did not fall.

We have already done the half way ride and then we stop by at the small view point.

It took us only 15 minutes more to Doi Suthep.

And we finally arrived here Yeah Yeah Yeah. But………..

We will not visit Doi Suthep now as we will go to Doi Pui, Phu Phing Palace and Baan Khun Chang Kian first.

The higher we ride up, the cooler it is. The weather is very good.

The road of Doi Pui will get narrower, I suggest that if you still have an energy, you should ride motorcycle as I think it may not convenient if driving car.

But you know what?

When the time we almost arrive at Doi Pui, our motorcycle shows that the oil is almost empty.

We just don’t want to take a risk as we already booked the return ticket. So finally we decide to ride back.

I want to do the toilet so we stop at the sideway for a while.

And we finally arrive at “Doi Suthep”

During the way up to the temple, there are so many things for sell such as necklace, bracelet, silverware, food and many more. > <

Two thump up for Fried Banana and Cassava of Autie Auan.

It is very tasty that you should not miss it.

Let’s go!! It is the time to watch the beauty of Doi Suthep.

>>>>>>>>>>.

>>>>>>>>>>>

>>>>>>>>>

>>>>>>

>>>>>

>>>>

.

>>This is the video clip for everyone to watch.

 

http://www.youtube.com/watch?v=2-nau62e3jE&feature=youtu.be

The last place that we will take everyone to learn the history and worship is Wat Phra That Doi Suthep.

This is my second time here, I didn’t intend to come here during my first time so I don’t have much knowledge about this place. But this time I am well prepared and have the information.

I would like everyone to read below content attentively, and you will respect in Phra That Doi Suthep as I do.

Wat Phra That Doi Suthep Ratchaworawihan is the second grade royal temple, Rachaworawihan type. it is located on the top of Doi Suthep and is one of the most important temple of Chaing Mai. There is a pagoda in Chiang Saen style, eight square bell shape with high base and engraved with 2 layers of brass plate (Northen Thailand called Jung Ko gold). The pagoda terrace is a viewpoint to watch Chiang Mai city. The ascent way is 7 headed King Na Ga cement staircase. Wat Phra That Doi Suthep is the important temple of Chiang Mai, and was built according to Lanna style.

Wat Phra That Doi Suthep Ratchaworawihan was buit in 1386 during the reign of King Kue Na, the sixth King of Lanna kingdom, Meng Rai royalty. King Kue Na brought Buddha’s relics which he kept 13 years to worship to enshrine here. In order to choose the site to enshrine Buddha’s relics, King Kue Na placed the relics in the shrine and had sacred elephant take it. Eventually, the elephant walked up to the top of Doi Suthep, it trumpeted three times, then turn around three times, and it knelt down and died. King Kue Na ordered to dig a hole deep 8 Sok, wide 6 Wa 3 Sok and bring big six stone slabs to place like a big case shape in the hole, finally he enshrined the relics in there.

And then filled the hole with stone, and built 5 Wa height pagoda covering it. For this reason, it is prohibited to wear shoes in the pagoda area and the lady cannot enter in that area.

In 1538, King Phra Muang Ketklao, the twelfth King ordered to heighten the pagoda to 6 Wa wide and 11 Sok height and also put the golden lotus petals at the top of pagoda. Later, Jao Thao Sai Kham, son of King Phra Muang Ketklao ordered to cover the pagoda with gold.

This is a wood carving telling the history of the temple.

In 1557, Phra Mahayana Mongkol Pho from Asokaram temple, Lamphun province built two sided King Na Ga staircase for convenience to people for walking up to worship the pagoda, and Kruba Srivichai time, he built the road way to the temple, which has 11.53 kilometers length.

How was it? I do believe that many people just know the history of Wat Phra That Doi Suthep in this review Hahaha.

Actually, if I did not write the review, I still don’t know the story as well Hahaha. We knew in the same time.

During the temple visit, we make merit just like other tourists and we pray for mysel and the reader, wish for happiness and safe journey.

See everyone in my next review.

If miss me, you can go to: https://www.facebook.com/PalapiliiThailand

{:}