ชีวิต Slow life หมู่บ้านบางพลับ ด้วยเงิน 300 บาท

:: แผนถูกเปลี่ยนิดหน่อย โดยทางทีมงานอยากให้เราได้เห็นสภาพวิถีชุมชนมากขึ้น ใช้ชีวิตช้าลงโดยการเดินดูชุมชนหมู่บ้านบางพลับ ระหว่างทางเดินหรือทางจักรยาน ก็จะมีจุดจอดเป็นสัญลักษณ์บอกว่า ที่นี่แหละ คือที่ที่เราจะเข้ามาเก็บความรู้ และเรียนรู้วิถีชีวิตของชุมชนที่นี่:: ตรงนี้จะเป็นการให้ความรู้เกี่ยวกับการเลาะคลองขนานข้างต้นไม้ อาจารย์แกให้ความรู้ดีมากเลยนะ มีเหตุ มีผล ธรรมชาติมันตอบโจทย์ของมันเองได้อย่างสมบูรณ์ทีเดียว:: แกเล่าคร่าวๆ ว่า เหตุที่ปลูกมะพร้าวแทรกกับต้นไม้ก็เพราะว่า ที่ตรงนี้เป็นดินเหนียวมากก่อน รากมะพร้าวมันเป็นฝอย มันจะไปทลายดินเหนียวให้กลายเป็นดินร่วน ความรู้ของแกในบ้างครั้งดูเหมือนจขะเป็นอะไรที่พื้นๆ มาก แต่มันไม่ธรรมดาเลยนะ เพราะบางที คนเมืองหลายคนก็ไม่เคยรู้มาก่อนเหมือนกัน

:: กลิ่นควันรถ กลิ่นอะไรเสียๆ ที่เคยดม ผมนิลืมไปเลย เพราะที่นี่ธรรมชาติโคตรๆ ชาวบ้านส่วนใหญ่ยึดอาชีพเกษตรกรเป็นหลักครับ แล้วมันสามารถสร้างรายได้ให้คนที่นี่จริงๆ ถ้าชุมชนเหล่านั้น แข็งแกร่งและสามัคคีกัน ซึ่งหมู่บ้านบางพลี ก็พิสูจน์ให้ผมเห็นแล้ว ว่าแม่มทำได้จริง

:: ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว บนโต๊ะมีอาหารที่ทางทีมงานเตรียมไว้ให้เราทานกันอย่างเยอะแยะเต็มไปหมด ที่นี่อยู่ใกล้แม่กลอง สิ่งที่ขาดไม่ได้คือปลาทู และมันก็มาจริงๆ อร่อยสมชื่อ เสียเงิน 300 บาท ได้มากินแค่มื้อนี้ ผมคิดเล่นๆ ยังไงก็คุ้ม ๕๕ เอาหละ เติมพลัง ก่อนที่จะถึงกิจกรรมในช่วงบ่ายกัน

:: เอาหล่ะ คราวนี้ก็ต้องเคลื่อนที่กันหน่อย ด้วยจักรยานที่ทาง สสส. เค้าเตรียมมาไว้ให้เรา เชื่อมั้ยว่า จักรยานมีเยอะมาก ตอนแรกก็คิดนะ ว่าจะเอาจักรยานที่ไหนมารองรับพวกเราในจำนวนคนที่เยอะขนาดนี้ แต่ที่นี่แม่มไม่ธรรมดาจริงๆ ครับ ททท. ก็เข้ามาสนับสนุนและส่งเสริมอีก เรียกได้ว่า เค้าดังมาตั้งนานแล้ว แต่ทำไมเราเพิ่งมารู้นักวะ ๕๕๕:: ทีมงานเค้าจัดให้เราปั่นไป 3 สถานี มีผลไม้คืนชีพ ถ่ายผลไม้ และก็สวนส้นไร้สารพิษ และที่แรกที่เราปั่นจั๊กไปคือ ผลไม้คืนชีพ ที่นี่จะเป็นการนำผลไม้ทีถูกคัดเกรดตกต่ำมาระดับหนึ่ง เอามาคืนชีพให้มันมีมูลค่าเพิ่มขึ้น ทำเป็นเล่นไปครับ อิมะละกอที่พี่เค้าทำอยู่ จากปกติลุกละไม่กี่บาท โลไม่กี่บาท พอทำเป็นผลไม้คืนชีพ มีราคาถึงกิโลละ 300 บาทเลยนะ ผมละทึ่งเค้าจริงๆ

:: คือไม่ใช่แค่ผลไม้นะ ผัก พืช หรือสมุนไพร ก็ถูกมาชุบชีวิต ทำให้มีรสชาติหวานขึ้น ด้วยกระบวนการที่พิถีพิถันมากๆ ผมฟังแกเล่าคร่าวๆ แล้วก็แบบ ป้าสุดยอดมากครับ เพราะกว่าจะได้ ผลไม้ชุบชีวิตมาแต่ละอย่าง จะต้องใช้เวลาราวๆ 1 อาทิตย์ครับ

:: เผื่อใครสนใจ ผมจะเล่ากระบวนการมาตรฐานคร่าวๆ ของการทำผลไม้คืนชีพให้ฟัง มันจะเป็นประมาณนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกปลอกเปลือกออก แล้วเอาไปแช่กับน้ำปูนขาว ถึงจุดนั้นซักพัก ก็เอาไปต้นจนสุก แล้วรอให้มันเย็นลง จากนั้นก็เอามาแช่กับน้ำเชื่อมในอัตรา ผลไม้ 1 kg/น้ำเชื่อม 2 kg ครับ ก็แช่มันไปทั้งคืน อย่างมะละกอต้องทำแบบนี้ถึง 7 ครั้งครับ ถึงจะได้ ผลไม้ที่มีรสชาติอมหวานมันอร่อยขนาดนี้ เป็นไงหล่ะ จะบอกว่าอร่อยมั๊ก > <

:: สถานนีต่อไปคือ “ถ่านผลไม้” ให้ตายเถอะ เอาผลไม้มาทำเป็นถ่าย ฟังดูตลกนะครับ ตอนแรกผมก็ตลกเหมือนกัน แม่แม่มเอ้ยยยยย ไอ่เจ้าผลิตภัณฑ์ตัวนี้นี่แหละ ที่มันขายได้หลายอย่างในตัวมันเองเลย เด่วเล่าให้ฟัง:: วิทยาการฐานนี้ตลกมาก มาถึงแกก็จะเล่าประวัติความเป็นมาของแกแบบฮาๆ ตามประสาแก แต่บทสรุปสำคัญมันอยู่ตรงนี้ ถ่านผลไม้ ได้มาค่อนข้างง่าย ถ้ารู้จักวิธีทำ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 8 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ที่มากไปกว่านั้นคือ ระหว่างกระบวนการทำถ่ายผลไม้นั้น เราจะได้ผลิตภัณฑ์เพิ่มมาอีก 4 – 5 อย่างเลย

:: อันนี้เป็นตัวอย่างจำลองที่แกทำไว้ใช้ประการสอน วิธีทำค่อนข้างง่ายมาก ก็ทำเตาขึ้นมาอันหนึ่ง เอาฟินวางรอบๆ ให้เกิดความร้อน เคล็ดลับสำคัญมันอยู่ตรงนี้ ตรงที่เอาปี๊บหรือภาชนะมาใส่ผลไม้ก่อน แล้วค่อยเอาไปอบ ซึ่งมีมีช่องว่างเกิดขึ้นไม่ให้ไฟกับผลไม้สัมผัสกันโดยตรง แล้วบริเวณช่องว่างนี่เอง ที่จะทำให้ผลไม้ถูกดูดน้ำออกจากตัวของมันจนหมด แล้วเชื่อมั้ย เงาะแม่ม ยังทำได้เลย

:: แกบอกว่า ช่วงวาเลนไทน์ ขายดีมาก คนเอาดอกกุหลาบมาให้ทำ และมันก็ทำได้จริงๆ ครับ เออ พูดถึง คนคงสงสัยว่าตอนสัมผัสมันจะเป็นยังไง อารมณ์ประมาณนี้เลย เคยจับถ่านปกติมั้ย มันจะเบาๆ อะ และดูเหมือนมันสามารถแตกหักง่าย ซึ่งถ่านผลไม้ก็เหมือนกัน แม่มทำได้ไงวะ เก่งจริงๆ  และนี่ก็เป็นภาพตัวอย่าง ถ่านผลไม้ที่แกทำไว้ให้พวกเราได้ดูกันครับ เชดแหม่ ทะเรียน ขนุน ลำยงลำไย แกใส่หมด ๕๕๕

:: ปั่นๆๆๆ ปั่นจนมาถึงสถานีสุดท้าย “ส้มโอไร้สารพิษ” ตรงนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของโครงการดีๆ ที่นี่เลยครับ ทำให้ชาวบ้านสร้างรายได้ได้เยอะเลย แกมีเคล็ดลับดีๆ เกี่ยวกับส้มโอเต็มไปหมด สิ่งแรกที่ได้สัมผัสคือ ความหอมของดอกส้มโอ… >///<:: เราจอดจักรยาน แล้วเดินเท้าเข้าไปไมีกี่สิบเมตร ก็เจอดงส้มโอที่เยอะจนแทบมองไม่เห็นวิวข้างนอกเลย ช่วงที่เราไป ส้มโอยังไม่เป็นผลครับ ดอกกำลังขึ้น ซึ่งทำให้กลิ่มของบรรยากาศที่นั้น อบอวลไปหมด เรียกได้ว่าหอมมากๆ อาจารย์แกอธิบาย เทคนิคหลายอย่างของการปลูกส้มโอ แต่รู้มั้ย… เทคนิคที่ผมชอบมากที่สุดคืออะไร มันคือ การแกล้งธรรมชาติ!!!:: การแกล้งธรรมชาติ คืออะไรหรอ มันเป็นแบบนี้ครับ ช่วงแรกๆ ตอนที่แกเริ่มปลูกส้มโอ แกพยายามสังเกตุ ว่าส้มโอมันจะออกดอกตอนไหน เป็นผลตอนไหน และนั่นก็ทำให้แกเห็นว่า หลังจากฤดูแล้ง ส้มโอถึงจะออกดอก แล้วแกก็สังเกตุไปต่อ ว่าหลังออกออก อีกกี่เดือนจะเป็นผลทานได้ แกก็ได้ตัวเลขมาที่ 8 เดือน รู้แล้วยังไงครับที่นี่ แกก็เลยบอกว่า เออ เมิงจะออกตอนที่เมิงไม่มีน้ำใช่มั้ย เมิงจะออกหลังจากที่ฝนตกเทฮ่าใหญ่ลงมาใช่มั้ย คราวนี้แกก็แกล้งโดยใช้วิธีการ ไม่รดน้ำต้นไม้ เอาจนมันเกือบตาย ตายน้ำจนใบแห้ง แล้วหลังจากนั้นก็แกล้องอีกรอบ โดยการรดน้ำมันทุกวัน เอาให้เหมือนฝนตกฮ่าใหญ่เลย สุดท้าย บทพิสูจน์ของแกเป็นจริงครับ สัส! พิมพ์แล้วขนก็ลุก

:: แต่หลายคนยังไง รู้แล้วไงต่อ ก็พอเรารู้ว่า ว่าวัฏจักรมันจะเป็นแบบนี้ เราก็สามารถแกล้งให้มันออกลูกได้ตอนไหนก็ได้ และคนฉลาดอย่างแก ก็เลยวางแผนให้มันออกทุกฤดูกาลไปเลย ทั้งสงกรานต์ ปีใหม่ เข้าพรรษา โหหหหหห รับไปดิทรัพย์อะ ใครว่าเกษตรกรจน ผมเถียงขาดใจ ๕๕๕ จริงๆ มันมีเรื่องราวเยอะแยะกว่านี้อีกครับ แต่ผมคงเอามาเล่าไม่หมดหรอก เพื่อนๆ ต้องไปสัมผัสด้วยตัวเอง